Promocje:

Pułkownik dypl.: 1939 r.

Funkcje:

Służba w Legionach Polskich - wrzesień 1914 - ??
Uczestnik kursu oficerskiego w Ostrołęce - listopad 1916 - marzec 1917 r.
Dowódca 3 plutonu, 1 szwadronu, 1 pułku ułanów - ?? - ??
Działacz Polskiej Organizacji Wojskowej - październik 1917 - ??
Rozpoczął służbę w Wojsku Polskim - sierpień 1919 r.
Zastępca dowódcy szwadronu zapasowego 11 pułku ułanów - sierpień 1919 - styczeń 1920 r.
Referent personalny w Sekcji Jazdy Departamentu I Ministerstwa Spraw Wojskowych - styczeń 1920 - maj 1920 r.
Dowódca plutonu w 1 pułku szwoleżerów - maj 1920 - ??
Adiutant 1 pułku szwoleżerów - ?? - marzec 1921 r.
Odkomenderowany do Wojskowego Instytutu Naukowo-Wydawniczego - marzec 1921 r.
Kształcenie w Wyższej Szkole Wojennej - 1922 - 1924 r.
Wykładowca taktyki kawalerii w Centralnej Szkole Kawalerii w Grudziądzu - październik 1924 - październik 1927 r.
Członek Komisji Regulaminu Kawalerii - 1926 - 1927 r.
Szef Wydziału Wyszkolenia Departamentu Kawalerii Ministerstwa Spraw Wojskowych - październik 1927 - listopad 1928 r.
Dowódca szwadronu 1 pułku szwoleżerów - listopad 1928 - luty 1930 r.
Kierownik referatu operacyjnego Oddziału III Sztabu Głównego - luty 1930 - kwiecień 1932 r.
Pracownik Generalnego Inspektoratu Sił Zbrojnych - kwiecień - październik 1932 r.
Pierwszy oficer sztabu Inspektora Armii gen. Jana Romera - październik 1932 - czerwiec 1935 r.
Oficer do zleceń Generalnego Inspektoratu Sił Zbrojnych - czerwiec 1935 - lipiec 1937 r.
Dowódca 1 pułku szwoleżerów im. Józefa Piłsudskiego - lipiec 1937 - 29 września 1939 r.
Szef Wydziału Kół Pułkowych Komendy Naczelnej Związku Legionistów - 1938 - ??
Wstępuje do Służby Zwycięstwu Polski - październik 1939 r.
Szef Oddziału III Dowództwa Głównego SZP (zaprzysiężony przez Roweckiego) - październik 1939 - styczeń 1940 r.
Szef sztabu komendy okupacji niemieckiej ZWZ - styczeń - kwiecień 1940 r.
Szef sztabu Komendy Głównej ZWZ - kwiecień 1940 - 7 lipca 1941 r.
Zastępca Komendanta Głównego ZWZ w "pracy bieżącej"..

Notatki:

Syn Leopolda i Emmy Rozalii z domu Krieger.
W 1908 r. ukończył Szkołę Handlową we Włocławku. Po jej ukończeniu rozpoczął studia w konserwatorium muzycznym w Petersburgu , których jednak nie ukończył.
Od roku 1911 był członkiem Związku Strzeleckiego w Petersburgu. Następnie służył w Legionach Polskich pod pseudonimem "Ozimiński".

W lipcu 1917 r., podczas kryzysu przysięgowego został aresztowany jednak zdołał zbiec z transportu, do obozu dla internowanych w Szczypiornie, co zmusiło do ukrywania się przez kilka miesięcy.
Od grudnia piastował stanowisko urzędnika sekcji emigracji i pośrednictwa pracy w Ministerstwie Pracy i Opieki Społecznej. Uczestnik wojny polsko - bolszewickiej. Dwukrotnie ranny.
W latach 1924 - 1925 był redaktorem "Przeglądu Kawaleryjskiego", współpracownik "Bellony", członek Komitetu Redakcyjnego Encyklopedii Wojskowej, wydawanej od 1931 r.

We wrześniu 1939 r., walczył na czele 1 pułku szwoleżerów, w składzie Mazowieckiej Brygady Kawalerii. 29 września został wzięty do niewoli, z której po trzech dniach udało mu się zbiec i przybyć do Warszawy. Mniej więcej w połowie października został zaprzysiężony w lokalu konspiracyjnym, przy ul. Piusa XI 16, do pracy konspiracyjnej w ZWZ.
Zamieszkał przy ul. Okopowej 29, a następnie na alei 3 Maja 2 Mariana Jankowskiego. Od maja 1940 r. był zatrudniony w Spółdzielni "Grupa Techniczna".

Aresztowany przez kieleckie Gestapo 7 lipca 1941 r. (inne hipotetyczne daty to: 5, 10, 18 lipca) w Warszawie przy Alei Niepodległości, przewieziony do Kielc i przesłuchiwany, co równało się z torturami. Będąc pod wrażeniem wiedzy niemieckiej policji bezpieczeństwa o polskim podziemiu, załamał się i złożył zeznania. Ponadto zgodził się na przekazanie Roweckiemu niemieckiej propozycji, zawarcia z ZWZ pewnego rodzaju układu, w którym ZWZ miałaby zaniechać sabotażu, dywersji i działalności propagandowej w zamian za spokój ze strony policji bezpieczeństwa.
Albrecht opuścił więzienie kieleckie 27 sierpnia 1941 r., wcześniej jednak zobowiązał się oficerskim słowem honoru do powrotu.
Po przybyciu do stolicy podjął próbę skontaktowania się z Roweckim, by osobiście przedstawić mu propozycję niemiecką. Kiedy dano mu do zrozumienia, że jego "misja" jest bezcelowa, 6 września popełnił samobójstwo.

Odznaczenia m.in.:

Virtuti Militari IV klasy.: (pośmiertnie) 1942 r.
Krzyż Walecznych (dwukrotnie).: 1921 r.
Virtuti Militari V klasy.: 1922 r.
Krzyż Kawalerski Polonia Restituta.: 1927 r.
Krzyż Niepodległości.: