Promocje:

Pułkownik.: 1 stycznia 1945 r.
Podpułkownik.: 1 stycznia 1935 r.
Major.: 1 stycznia 1927 r.
Kapitan.: 1 czerwca 1919 r.
Kapral.: 1915 r.

Funkcje:

Działacz Związku Walki Czynnej.:1913 - ??
Członek Polskiej Organizacji Wojskowej.: sierpień 1914 - ??
Służba w oddziale lotnym POW.: ??
Służba w Batalionie Warszawskim.: ??
Służba w 1 pp. Legionów Polskich.: sierpień 1915 - lipiec 1917 r.
Ponowna służba w POW.: sierpień 1917 r.
Komendant Obwodu Koło POW i p.o. komendanta Okręgu Kalisz POW.: ??
Komendant Obwodów Koło i Konin POW.: ??
Wstępuje do tworzącego się Wojska Polskiego.: (listopad 1918 r.)
Dowódca VI batalionu Ziemi Kaliskiej (utworzonego z oddziałów Obwodu Koło POW).: listopad 1918 - ??
Zastępca dowódcy kompanii 29 pułku piechoty.: ??
Ukończył Szkołę Podchorążych.: styczeń - marzec 1919 r.
Instruktor w Szkole Podoficerskiej w Dęblinie.: ??
Dowódca plutonu w 1 pułku piechoty Legionów.: kwiecień - grudzień.: 1919 r.
Dowódca 7 kompanii, 1 pp. Legionów.: grudzień 1919 - maj 1920 r.
Dowódca 2 kompanii, 1 pp. Legionów.: maj 1920 - ??
Dowódca 6 kompanii, 1 pp. Legionów.: ??
Dowódca 5 kompanii, 1 pp. Legionów.: ?? - ??
P.o. dowódcy II batalionu, 1 pp. Legionów.: wrzesień 1924 - styczeń 1925 r.
Kwatermistrz 1 pp. Legionów.: styczeń - maj 1925 r.
Referent w Wojskowym Biurze Historycznym.: maj 1925 - wrzesień 1927 r.
Kierownik referatu w Wojskowym Biurze Historycznym.: wrzesień 1927 - maj 1930 r.
Kierownik Wydziału Wojen Polski Odrodzonej w Wojskowym Biurze Historycznym.: maj 1930 - 1933 r.
Służba w 41 pp.: 1933 - 1935 r.
Dowódca Batalionu KOP "Suwałki".: 1935 - ??
Organizator i dyrektor Muzeum Józefa Piłsudskiego w Belwederze.: jesień 1935 - ??
Członek Instytutu Badania Najnowszej Historii Polski.: (lata trzydzieste).
Członek Komisji Rewizyjnej Zarządu Głównego Związku Peowiaków.: (1938 r.)
Sekretarz Generalny Zarzągdu Głównego Związku Peowiaków.: czerwiec 1938 - ??
Oficer w sztabie obrony Lwowa.: (wrzesień 1939 r.)
Starszy obozu dla inernowanych w Lengyeltöti (Węgry).: ??
Powraca do kraju i wstępuje w szeregi ZWZ.: (jesień 1941 r.)
Komendant Podokręgu Wschodniego Obszaru Warszawskiego AK.: maj - listopad 1942 r.
Zastępca Głównego Inspektora Wojskowej Służby Ochrony Powstania (ppłk Władysław Galica).: początek 1943 - ??
Redaktor dziennika "Barykada".: 12 sierpień - 6 września 1944 r..
Redaktor dziennika "Barykada - Warszawa Walczy".: 6 września - ??
Kierownik sekcji historycznej w BiP KG AK.: listopad 1944 - ??
Kustosz Działu Kartograficznego Biblioteki Narodowej.: jesień 1945 - lato 1946 r.
Kierownik samodzielnego referatu ruchu oporu w Instytucie Pamięci Narodowej (od 1948 r., Instytut Historii Najnowszej).: lato 1946 - 1950 r.
Od 1950 r., na emeryturze.

Opinie:

Notatki:

Syn Franciszka i Marii Susickiej. Uczył się w Gimnazjum Górskiego w Warszawie, gdzie w roku 1914 otrzymał świadectwo dojrzałości.
Od lutego 1913 r., działał w Związku Walki Czynnej, a od sierpnia 1914 w POW. Żołnierz Legionów Piłsudskiego. Uczestnik manifestacji z 29 listopada 1914 r., za co został tego samego dnia aresztowany i osadzony w więzieniu przy ul. Daniłowiczowskiej. Wyszedł na wolność 17 grudnia 1914 r., dzięki wstawiennictwu Lucyny Messal.

Następnie działał w lotnym POW potem w batalionie warszawskim, z którym w sierpniu 1915 r. przeszedł do Legionów Polskich. Wcielony do 1 pp Leg. awansując z szeregowca do stopnia kaprala. Był dwukrotnie ranny.
Po kryzysie przysięgowym z lipca 1917 r., osadzony w obozie w Szczypiornie (koło Kalisza), z którego zbiegł pod koniec tego miesiąca. Od sierpnia 1917 r., ponownie w POW. We wrześniu mianowany Komendantem Obwodu POW Koło, następnie zastępca dowódcy 29 pułku piechoty. Ponownie uwięziony w okresie od 15 lipca do 15 sierpnia 1918 r. Po wyjściu na wolność przez krótki okres studiował filozofię na Uniwersytecie Warszawskim.
W listopadzie 1918 r., dowodził rozbrojaniem oddziałów niemieckich w Kole. W tym samym miesiącu zaciagnął się w szeregi Wojska Polskiego. Uczestnik wojny polsko - bolszewickiej, na której został dwukrotnie ranny.

Początkowo dowódca VI batalionu Ziemi Kaliskiej - utworzonego z sił Obwodu Koło POW, potem zastępca dowódcy kompanii 29 pułku piechoty, Po ukończeniu w okresie styczeń - marzec 1919 r., Szkoły Podchorążych Piechoty był krótko instruktorem w Szkole Podoficerskiej w Dęblinie. Od kwietnia 1919 r., służył w 1 Pułku Piechoty Legionów jako dowódca plutonu, a od grudnia 1919 r., dowódca 7 kompanii.

Od maja 1920 r., dowódca 2 kompanii. Brał udział w szeregach 1 Pułku Piechoty Legionów udział w wojnie polsko - bolszewickiej 1919 - 1920. Dwukrotnie ranny. Po wojnie kontynuował służbę w 1 Pułku Piechoty Legionów w Wilnie.
Zweryfikowany w stopniu kpt. służby stałej piechoty ze starszeństwem od 1 czerwca 1919 r. Do 1925 r., pełnił kolejno funkcje: dowódcy 6 i 5 kompanii, od września 1924 r., p.o. dowódcy II batalionu, a od stycznia 1925 kwatermistrza 1 pp Leg. W 1925 r., przeniesiony do Wojskowego Biura Historycznego, był tam referentem a od września 1927 r., kierownikiem referatu.
Awansowany do stopnia mjr sł. st. piechoty 1 stycznia 1928 r. Od maja 1930 kierownik Wydziału Wojen Polski Odrodzonej. W 1933 r., przeniesiony do 41 pułku piechoty w Suwałkach, gdzie pełnił funkcję dowódcy batalionu.

Do stopnia ppłk służby stałej piechoty awansowany 1 stycznia 1935 r. Przeniesiony w tym samym roku na stanowisko dowódcy batalionu „KOP” Suwałki. Od jesieni 1935 organizator i dyrektor Muzeum Józefa Piłsudskiego w Belwederze. W latach trzydziestych był członkiem Instytutu Badania Najnowszej Historii Polski i członkiem Komisji Rewizyjnej. Od 1938 r., sekretarz generalny ZG Związku Peowiaków.
W całym okresie międzywojennym współpracował z czasopismami "Bellona" i "Niepodległość" oraz wydawanej od 1931 r., "Encyklopedii Wojskowej". Autor wielu prac historycznych. Wiosną 1939 r., z własnej inicjatywy opracował i przesłał do Generalnego Inspektoratu Sił Zbronych, projekt tworzenia konspiracji na wypadek przegranej wojny z Niemcami.

Podczas niemieckiej kampanii wrześniowej 1939 r. ewakuowany do Lwowa, gdzie był oficerem sztabu obrony miasta. Po kapitulacji Lwowa jeszcze we wrześniu 1939 r., przedostał się na Węgry, gdzie został internowany. Jako starszy obozu w Lengeyltöti, skazany w grudniu tego roku na 6 miesięcy twierdzy, za organizowanie ucieczki oficerów polskich. Sam zbiegł jesienią 1941 r. i powrócił do Warszawy, gdzie włączył się do pracy konspiracyjnej w szeregach ZWZ.

Wokresie maj - listopad 1942 r., był komendantem Podokręgu Wschodniego AK „Białowieża”. Na skutek złego stanu zdrowia, na własną prośbę z dniem 13 listopada 1942 r., odszedł do dyspozycji KG AK. Od początku 1943 r., zastępca ppłk Władysława Galicy Głównego Inspektora WSOP.
W okresie Powstania Warszawskiego redaktor dziennika „Barykada” wydawanego od 12 sierpnia 1944 r., w Obwodzie Śródmieście-Południe, a po jego połączeniu z pismem „Warszawa Walczy”, czyli od września 1944 jego redaktor. Po kapitulacji oddziałów powstańczych przedostał się do Częstochowy, aby kontynuować działalność konspiracyjną. Od listopada 1944 r., kierownik sekcji historycznej w BiP KG AK. 1 stycznia 1945 r., awansowany do stopnia pułkownika służby stałej piechoty.

Po wojnie od jesieni 1945 r., kustosz Działu Kartograficznego Biblioteki Głównej, a od lata 1946 kierownik samodzielnego referatu ruchu oporu w nowo utworzonym Instytucie Pamięci Narodowej, przekształconym w 1948 r., w Instytut Historii Najnowszej i zlikwidowanym w 1950 r.
W styczniu 1949 r., odebrano mu wszystkie materiały historyczne, a w 1950 przeniesiono na emeryturę. Współpracował z Instytutem Historii oraz Instytutem Urbanistyki i Architektury PAN, od 1951 był współpracownikiem komisji redakcyjnej "Atlasu Historycznego". Zmarł 29 grudnia 1958 r., w Warszawie. Pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie. Autor wielu publikacji z dziedziny historii WP i AK.

Odznaczenia m.in.:

Virtuti Militari V klasy.: 1921 r.
Krzyż Walecznych (czterokrotnie).: 1921 r.
Krzyż Niepodległości z Mieczami.: