Promocje:

Podpułkownik rez. piech.: 1945 r.
Major rez. piech..: 11 listopada 1942 r.
Kapitan rez. piech..: 1919 r.

Funkcje:

Służba w 1 kompanii 1 pp. Leg..: sierpień 1914 - ??
Ranny w bitwie pod Kuklami.: 24 października 1915 r.
Leczenie i rekonwalescencja w szpitalu.: październik 1915 - marzec 1916 r.
Ponownie ranny w bitwie pod Kosiuchówką.: 5 lipca 1916 r.
Ukończył kurs oficerski w Zambrowie i Pomiechówku.: luty - kwiecień 1917 r.
Ochotniczo wstępuje do Wojska Polskiego.: listopad 1918 r.
Ukończył kurs dla oficerów gospodarczych przy DOG I Warszawa.: grudzień 1918 - styczeń 1919 r.
Przydział do Magazynu Mundurowego Intendentury DOG I.: styczeń 1919 r.
Kierownik Magazynu Mundurowego Intendentury DOG I.: listopad 1919 - kwiecień 1920 r.
Kierownik Wojskowych Okręgowych Zakładów Mundurowych.: kwiecień 1920 - wrzesień 1922 r.
Zwolniony do rezerwy.: wrzesień 1922 r.
Pracownik Towarzystwa Kąpieli Wodnych w Wejherowie.: 1922 - ??
Kierownik ekspedycji węgla w firmie "Elibor".: 1927 - ??
Sekretarz generalny i dyrektor Związku Ekspedytorów Portowych w Gdyni.: 1931 - ??
Kierownik Związku Przedstawicieli Koncernów Węglowych.: 1931 - ??
Kierownik Związku Przedsiębiorstw Przemysłu Portowego i Magazynów Portowych.: 1935 - ??
Członek Państwowej Rady Komunikacyjnej.: ?? - ??
Ekspert Rady Portowej przy Dyrektorze Urzędu Morskiego.: ?? - ??
Radny miasta Gdyni.: ?? - ??
Komisarz d/s przewozu metali kolorowych drogą morską.: 1939 r.
Komendant Straży Obywatelskiej w Gdyni.: wrzesień 1939 r.
Emisariusz Rządu RP na Uchodźstwie.: grudzień/styczeń 1939 r.
Zastępca szefa Oddziału I Komendy Okupacji Niemieckiej ZWZ.: styczeń - lipiec 1940 r.
P.o. szefa Oddziału I Komendy Głównej ZWZ.: lipiec - grudzień 1940 r.
Urzędnik Centrali Zaopatrzenia w Węgiel.: ?? - ??
Łącznik pomiędzy Komendantem Głównym ZWZ a Tymczasowym Delegatem Rządu RP.: czerwiec 1940 - ??
Kierownik Biura Prezydialnego (Sekretarz Generalny) w Delegaturze Rządu na Kraj.: grudzień 1940 - wrzesień 1942 r.
Zastępca szefa Biur Wojskowych w Komendzie Głównej AK.: listopad 1942 - 2 października 1944 r.
Łącznik Komendanta Głównego AK oraz Kedywu KG AK do KWC.: listopad 1942 - lipiec 1943 r.
Dyrektor Departamentu Obrony Narodowej w Delegaturze Rządu na Kraj.: listopad 1944 - styczeń 1945 r.
Zastępca Dyrektora Głównego Urzędu Morskiego w Gdańsku.: wrzesień 1945 - ??

Opinie:

Notatki:

Syn Konstantego, administratora dóbr i Kaliksty Orlewicz.
W 1910 r., ukończył sześcioklasową szkołę realną. Następnie studiował na Akademii Handlowej także we Lwowie. Od 1912 r., pracował jako urzędnik w przemyśle naftowym w Borysławiu, gdzie od roku 1913 należał do Związku Strzeleckiego.

W latach 1915 - 1917 dwukrotnie ranny. Podczas kryzysu przysięgowego, w lipcu 1917 t., zwolniony z Legionów jako niezdolny do służby wojskowej. Od października tego roku ponownie pracował w Borysławiu jako urzędnik.
W listopadzie 1918 przyjęty na ochotnika do WP. We wrześniu 1922 r., zwolniony do rezerwy, a następnie - po otrzymaniu w 1930 kategorii "D" - przeniesiony do pospolitego ruszenia (1931 r.).
Jeszcze przed zwolnieniem z wojska złożył końcowe egzaminy i uzyskał dyplom Akademii Handlowej. Od 1922 r., pracował w Towarzystwie Kąpieli Morskich w Wejherowie, zajmujących się wykupywaniem dla Rządu RP terenów torfowych, na których miały powstać baseny portu gdyńskiego.
Zasłużony dla rozwoju portu i miasta Gdyni. Jego m. in. zasługą było uchwalenie w 1933 r., "Karty robotnika portowego". W 1937 r., odrzucił propozycję kandydowania w wyborach do Sejmu RP i objęcia stanowiska Komisarza Rządu w Gdyni.

Nie powołany do Wojska Polskiego podczas mobilizacji z 1939 r., z powodu odcięcia od macierzystego DOK VIII Toruń. 22 listopada wyjechał z Gdyni po otrzymaniu potrzebnych dokumentów przy pomocy konsula Włoch.
Po przybyciu do Paryża via Niemcy - Włochy, 5 grudnia 1939 r., zameldował się w Paryżu w Urzędzie Rady Ministrów, której zdał szczegółową relację z nastrojów społeczeństwa i pierwszych zarządzeniach okupanta.
Natychmiast po przybyciu do Paryża zgłosił gotowość powrotu do Kraju. Zaprzysiężony na rotę ZWZ 5 grudnia 1939 r., po odprawieniu przez generałów Sikorskiego i Sosnkowskiego oraz ministra Kota, wyruszył w drogę już 24 grudnia Wspólnie z Władysławem Gieysztorem.
Michalewski wiózł ze sobą "Instrukcję nr 1 dla Obywatela Rakonia", czyli rozkazy powołania do życia ZWZ. Poza tym postawiono mu zadanie przedstawienia sytuacji politycznej przywódcom stronnictw.

Do Warszawy dotarł 4 lub 5 stycznia 1940 r. Po przekazaniu dokumentów i wytycznych miał wrócić do Paryża. Na własną prośbę, dzięki wstawiennictwu gen. Roweckiego, pozostał w Kraju, przydzielony do pracy w Obszarze nr 5.
Wysłany do Poznania "dla nawiązania łączności i zbadania warunków pracy" w końcu stycznia lub w lutym 1940 r. Po powrocie do Warszawy objął ponownie, przydzieloną mu jeszcze w styczniu funkcję zastępcy szefa Oddziału I Komendy Okupacji Niemieckiej ZWZ.
Przeprowadził szereg rozmów politycznych m. in. z Maciejem Ratajem, Stefanem Korbońskim, Kazimierzem Pużakiem, Ryszardem Świętochowskim, natomiast już z ramienia Komendy Głównej ZWZ prowadził pertraktacje w ramach akcji scaleniowej z: mjr. Janem Wlodarkiewiczem (TAP), Jerzym Braunem ("Unia"), Stefanem Witkowskim "Muszkieterowie", Stefanem Szwedowskim (Związek Syndykalistów Polskich), Kiryłem Sosnowskim ("Ojczyzna"), Stanisławem Kasznicą (Związek Jaszczurczy).
W tym czasie, pod zmienionym nazwiskiem (Jerzy Piotrowski) pracował jako urzędnik Centrali Zaopatrzenia w Węgiel.

Po upadku Powstania Warszawskiego opuścił miasto wraz z ludnością cywilną. Po wojnie był urzędnikiem Urzędu Morskiego w Gdańsku. Aresztowany 4 listopada 1947 r., i skazany wyrokiem Rejonowego Sądu Wojskowego w Warszawie z 24 września 1948 r., na 3 lata więzienia. Po zwolnieniu (5 listopada 1950 r.) pracował w Zjednoczeniu Robót Zmechanizowanych w Warszawie.
Wyrokiem Sądu Najwyższego z 22 maja 1958 r., zrehabilitowany. Żona Michalewskiego Anna Maria z domu Grabowska, została aresztowana 28 maja 1942 r., i do końca wojny przebywała w obozach koncentracyjnych w Oświęcimiu i Ravensbrück.

Odznaczenia m.in.:

Virtuti Militari V klasy.: (1921 r. ?)
Krzyż Niepodległości.: 1931 r.
Krzyż Armii Krajowej.

Złota Odznaka Zasłużonego Pracownika Morza.: 1960 r.