Karabinek De karabijn No. 3

Historia konstrukcji:

Karabinek opracowany w austrowęgierskich zakładach Österreichische Waffenfabriks Gesellschaft (O.W.G.) w Steyr  na bazie karabinu M.95.

Oryginalna wersja pochodziła z 1896 roku, natomiast w 1918 roku w holenderskim arsenale Staatsbedrijf der Artillerie Inrichtingen A/D w Hemburgu opracowano wersję zmodernizowaną. Wyprodukowano ponad 70 tysięcy egzemplarzy.

W maju 1940 roku na stanie holenderskiej armii znajdowało się ok. 50 tysięcy egzemplarzy w wersji oryginalnej oraz ok. 16 tysięcy egzemplarzy w wersji zmodyfikowanej.

Dane techniczne:

Kaliber:
Amunicja:
Masa:
 
Długość całkowita:
 
Długość lufy:
 
Zasilanie:
6,5 mm
6,5x54R
bez bagnetu 3,353 kg,
z bagnetem 3,836 kg
bez bagnetu 951 mm,
z bagnetem 1.442 mm
448,6 mm
(część gwintowana 385 mm)
magazynek wewnętrzny na 5 naboi

Amunicja:

Naboje były produkowane w holenderskich zakładach Nederlandsche Patronenfabriek w Dordrechcie. Pakowane po 30 sztuk w kartonowe opakowania.

Zwykła De scherpe patroon No. 1

Długość naboju:
Długość pocisku:
Średnica pocisku:
Średnica kryzy:
Masa naboju:
Masa pocisku:
Masa ładunku miotającego:
Prędkość wylotowa:
77,8 mm
31,4 mm
6,7 mm
13,45 mm
22,65 g
10,15 g
2,4 g
730 m/s

Pocisk pełnopłaszczowy. Był to oryginalny austriacki nabój przyjęty na uzbrojenie w 1895 roku. W służbie niemieckiej przejęte naboje otrzymały oznaczenie 6,5 mm Patrone 152 (h).

Zwykła De scherpe patroon No. 1 gewijzigd voor onveilige schietbanen

Długość naboju:
Długość pocisku:
Średnica pocisku:
Średnica kryzy:
Masa naboju:
Masa pocisku:
Masa ładunku miotającego:
Prędkość wylotowa:
77,5 mm
31,1 mm
6,7 mm
13,45 mm
21,6 g
9,15 g
2,4 g
730 m/s

Pocisk pełnopłaszczowy. Nowy nabój opracowany w 1938 roku w arsenale Staatsbedrijf der Artillerie Inrichtingen A/D w Hemburgu.

Zwykła ze smugaczem De scherpe patroon No. 9

Pocisk pełnopłaszczowy zaopatrzony w części dennej w smugacz.

Szkolna De loose patroon No. 2

Naboje ślepe z drewnianym pociskiem używane do celów szkoleniowych.

W służbie niemieckiej przejęte egzemplarze otrzymały oznaczenie 6,5 mm Karabiner 413 (h).

Źródła:

Instrukcja „No.90h. Wapenvoorschrift voor Het Geweer M. 95, de Karabijnen M. 95 Nos. 1, 3 en 4 en de Blanke Wapens”, 1921

Terry Gander, Peter Chamberlain „Enzyklopädie deutscher waffen 1939-1945”, wyd. Motorbuch Verlag, 2006

Internet:

http://www.freewebs.com/nederlandinwo2/

http://www.waroverholland.nl/

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *