Historia konstrukcji:
Lotnicze działo pokładowe 20 mm M1 było używane przez siły zbrojne USA.
Pierwotnie zostało opracowane w szwajcarskich zakładach Werkzeug Maschinenfabrik Oerlikon w Oerlikon, a następnie zmodyfikował je Mark Birgkigt z zakładów Hispano-Suiza. Przyjęte na uzbrojenie brytyjskich sił zbrojnych pod oznaczeniem Hispano Mk.II, a następnie w 1941 roku także amerykańskich sił zbrojnych pod oznaczeniem M1.
Dane techniczne:
| Kaliber: Amunicja: Masa: Wymiary: Długość lufy: Szybkostrzelność: |
20 mm 20×110 49 kg 2.540 x 143 x 152 mm 600-700 strz./min |
Opis konstrukcji:
Automatyka broni wykorzystuje energię zamka swobodnego, który w momencie odpalania naboju wciąż znajduje się w drodze do swojego skrajnego przedniego położenia (broń strzela z zamka otwartego – naciśniecie na spust zwalnia go z tylnego położenia i po drodze wprowadza nowy nabój do lufy). Sprężyna powrotna jest owinięta wokół lufy.
Zasilanie broni za pomocą magazynka bębnowego M1 mieszczącego 60 naboi lub z użyciem taśmy z podajnikiem:
– Magazine, 60 round, 20-mm, M1
– Mechanizm, Feed, Left Hand, 20-mm, AN-M1
– Mechanizm, Feed, Right Hand, 20-mm, AN-M1
Dla sprawnego załadunku naboi do taśmy stosowano maszynkę Machine, Linking, 20-mm, ammunition, M4.
Amunicja:
Stosowano amunicję scaloną. Pakowana w opakowania kartonowe po 10 naboi oraz drewniane skrzynki mieszczące 12 opakowań kartonowych, czyli łącznie 120 naboi o masie 42-47 kg (w zależności od rodzaju amunicji).
Odłamkowo-zapalająca Cartridge, High Explosive Incendiary, Mk. I
| Długość naboju: Długość pocisku: Masa naboju: Masa pocisku: Masa materiału wybuchowego: Masa ładunku miotającego: Prędkość wylotowa: Donośność: |
183 mm 82 mm 259 g 130 g 11,3 g 31 g 844 m/s 4.663 m (5.100 jardów) |
Pocisk Mk. I typu HE-I ze skorupą pocisku wypełnioną materiałem zapalających o działaniu kruszącym pobudzanym głowicowym zapalnikiem uderzeniowym typu Fuze, percusion, DA, No. 253, Mk. I /A/.
Przeciwpancerna Cartridge, Armor Piercing Tracer, M75
| Długość naboju: Długość pocisku: Masa naboju: Masa pocisku: Masa ładunku miotającego: Prędkość wylotowa: Donośność: |
183 mm 83 mm 290 g 166 g 31 g 765 m/s 5.760 m (6.300 jardów) |
Pocisk M75 typu AP-T z pełnokalibrową skorupą wykonaną ze stali stopowej z dennym smugaczem o czasie działania 3 sekund.
Szkolna 20-mm Cartridge, Ball
| Długość naboju: Długość pocisku: Masa naboju: Masa pocisku: Masa ładunku miotającego: Prędkość wylotowa: Donośność: |
184 mm 69 mm 254 g 131 g 33 g 844 m/s 4.846 m (5.300 jardów) |
Pocisk używany do celów szkoleniowych.
Opis automatyki w tekście odnosi się raczej do działek wywodzących się od Beckera a więc głównie szwajcarskich działek SEMAG a następnie Oerlikonów S, SS, FF, FFL, FFS, francuskich Hispano-Suiza HS.7 i HS.9, niemieckich MG-FF i MG-FF/M, japońskich Type 99-1 i 99-2.
Działko HS.404 i pochodne a więc angielskie Mk. I, II i V oraz amerykańskie M1, M2 i M3 strzelały z zamka otwartego ryglowanego do strzału ryglem wahliwym w płaszczyźnie pionowej a jego odryglowanie było wymuszone ruchem tłoka poruszanego energią gazów odprowadzanych z lufy – żeby wysnuć taki wniosek to wystarczy przeczytać podpisy pod rysunkami w wersji po angielsku – a rygiel to ten element w kształcie leżącej litery L pod zamkiem – działanie najlepiej jest widoczne na przekrojach 3 i 4 od góry.
Co do głównej sprężyny na lufie działka HS.404 to z tego co się orientowałem służy ona tylko jako sprężyna osłabiająca odrzut działka w płatowcu a sam zamek porusza sprężyna umieszczona za zamkiem.