Historia konstrukcji:
Reflektor przeciwlotniczy Flak-S.W. 150 cm (Schweiz) był używany przez siły zbrojne Niemiec.
Produkowany w szwajcarskich zakładach Color-Metal A.G. w Zurychu na podstawie licencji. Dostarczany w nieznanych ilościach dla sił zbrojnych Niemiec.
Opis konstrukcji:
Światłość lampy łukowej opartej na elektrodach wykonanych z węgla Becka (Beck-Kohlen – węgiel drzewny z dodatkiem pierwiastków ziem rzadkich jak itr i fluorek ceru) wynosi ok. 1,1 miliarda świec Hefnera (HK – Hefner Kerze) co odpowiada ok. 990 milionom kandeli.
Katoda ma postać pręta średnicy 16 mm i w miarę spalania jest automatycznie przesuwana ruchem obrotowym tak, aby roboczy odstęp między elektrodami mieścił się w przedziale między 35 a 50 mm.
Źródłem światła jest elektryczna lampa łukowa z węglowymi elektrodami, zasilana za pomocą generatora Maschinensatz.
Naprowadzanie na cel według wskazań prezentowanych na http://www.dws-xip.pl/encyklopedia/kouger37-de/, nadesłanych od przyrządu obserwacyjnego Flakrichtgerät 40 lub bezpośrednio od współpracującego radaru.
Obsługa reflektora obejmuje dowódcę oraz 5 żołnierzy (w tym kierowca ciągnika) z obsługi reflektora plus 3 żołnierzy (w tym kierowca ciągnika) do obsługi generatora.
