Historia konstrukcji:
Reflektor przeciwlotniczy Flak-S.W. 60 cm był używany przez siły zbrojne Niemiec.
Został opracowany w niemieckich zakładach Allgemeine Elektricitäts-Gesellschaft A.G. (w skrócie używanym jako marka AEG) Gerätebau Oberspree w Berlin-Oberschöneweide.
Dodatkowo produkcję podjęto w zakładach AEG w Wien (pol. Wiedeń).
Cena jednostkowa wynosiła 15.215 RM.
Wyprodukowano 5.582 egzemplarze w wersji przewoźnej oraz 794 egzemplarze przeznaczone dla stanowisk stałych – razem 6.376 egzemplarzy.
Dane techniczne:
| Masa: Wymiary: Zakres kątowy w elewacji: Zakres kątowy w azymucie: |
na stanowisku sam reflektor 643 kg, w transporcie cały zespół 2.050 kg 1.880 x 1.360 x 1.560 mm od -?° do +?° 360° |
Opis konstrukcji:
Światłość lampy łukowej (umieszczona w ogniskowej 250 mm, pobiera prąd o natężeniu 90 A pod napięciem 60 V) opartej na elektrodach wykonanych z węgla Becka (Beck-Kohlen – węgiel drzewny z dodatkiem pierwiastków ziem rzadkich jak itr i fluorek ceru) wynosi ok. 150 milionów świec Hefnera (HK – Hefner Kerze) co odpowiada ok. 135 milionom kandeli.
Zasilanie za pomocą generatora prądu Maschinensatz 85 V 8 kW. Kabel podłączeniowy do generatora ma długość 100 m. Lustro pokryte posrebrzanym szkłem o średnicy 60 cm jest zaopatrzone w przesłonę żaluzjową, plus na czas transportu przykrywane pokrywą.
Przy dobrej przejrzystości powietrza reflektor pozwala śledzić cel odległy maksymalnie o 5.000 m (w praktyce odległy do ok. 2.000 m, lecący na pułapie ok. 2.000 m). Obsługa reflektora liczy 2 osoby, z tego jedna osoba bezpośrednio naprowadza go za pomocą pokręteł na cel siedząc na siedzisku umieszczonym w jego tylnej części, a druga osoba nadzoruje pracę generatora prądu (komunikację pomiędzy nimi ułatwia lampka wyświetlająca ustalone znaki kodu Morse’a).
Na czas transportu był umieszczany na jednoosiowym podwoziu Sd.Ah. 51. Do holowania stosowano ciągniki kołowe Kfz. 83 (Krupp L2H143), które transportowały także generator.
