Armata czołgowa 2 cm Kampfwagenkanone 30

Armata 2 cm Kw.K. 30 stanowiąca uzbrojenie samochodu pancernego Sd.Kfz. 222
Armata 2 cm Kw.K. 30 stanowiąca uzbrojenie samochodu pancernego Sd.Kfz. 222

Historia konstrukcji:
Armata czołgowa 2 cm Kw.K. 30 została opracowana w niemieckich zakładach Rheinmetall-Borsig AG w Unterlüß. Powstała na bazie konstrukcji armaty przeciwlotniczej 2 cm Flak 30 i różniła się od niej głównie konstrukcją łoża, zastosowaniem krótszej lufy oraz wyborem zasilania z magazynków mieszczących jedynie 10 naboi (w ciasnej przestrzeni wieży łatwiej było je wymienić). Cena jednostkowa wynosiła 4.000 RM.

Dane techniczne:

Kaliber:
Amunicja:
Masa:
Długość całkowita:
Długość lufy:
Zasilanie:
Szybkostrzelność:
20 mm
20x138B
63 kg
1942 mm
1100 mm
magazynek na 10 naboi
praktyczna 100 strz./min

Opis konstrukcji:
Automatyka broni wykorzystywała energię odrzutu lufy. Monoblokowa lufa stalowa gwintowana o 8 prawoskrętnych zwojach (szerokość bruzd 5,35 mm, głębokość bruzd 0,35 mm, szerokość pola 2,5 mm). Żywotność lufy wynosiła 12.000 strzałów. Lufa była szybkowymienna – po zwolnieniu rygla wystarczyło obrócić ją o 90° i wyjąć z obsady. Działo strzela z zamka otwartego. Sprężyna powrotna owinięta wokół lufy. Zasilanie z magazynka pudełkowego wkładanego z lewej strony. Celownik teleskopowy Turmzielfernrohr w zależności od nosiciela był umieszczony po lewej lub prawej stronie zamka.

W przypadku czołgu lekkiego Pz.Kpfw. II jarzmo broni  pozwalało na uzyskanie kąta podniesienia lufy w przedziale od -9,5° do +20°. W zależności od wersji stosowano różne wersje celowników: T.Z.F. 4 (w wersjach Ausf. a, b, c, A, B – wyskalowany do 1.200 m, powiększenie 2,5x, pole widzenia 25°), T.Z.F. 4/36 (w wersjach Ausf. D, E), T.Z.F. 4/38 (w wersji Ausf. C).

Uzbrojenie montowane w jarzmie wieży samochodu pancernego Sd.Kfz. 231 pozwalało na uzyskanie kąta podniesienia lufy w przedziale od -10° do +26°. Stosowano celownik teleskopowy T.Z.F. 6 (wyskalowany do 1.200 m, powiększenie 2,4x, pole widzenia 22°).

Armata 2 cm Kw.K. 30 na łożu Sockellafette na umocnieniach stałych
Armata 2 cm Kw.K. 30 na łożu Sockellafette na umocnieniach stałych

W samochodach pancernych Sd.Kfz. 222 stosowano łoże cokołowe Sockellafette mocowane do nadwozia pojazdu (opancerzenie wieży zapewniało jedynie ochronę). Stosowano celownik teleskopowy T.Z.F. 3a (wyskalowany do 1.200 m, powiększenie 2,5x, pole widzenia 17°).

Łoże Behelfsfundament für 2 cm Kw.K. 30 u. 38
Łoże Behelfsfundament für 2 cm Kw.K. 30 u. 38

Ostatnim wzorem łoża była wersja forteczna Behelfsfundament für 2 cm Kw.K. 30 u. 38 z cokołem drewnianym (stąd popularna nazwa Holzlafette). Tego typu montaż pozwalał na uzyskanie kąta podniesienia lufy w przedziale od -4° do +12°.

Amunicja:
Naboje zespolone, ładowane w magazynki pudełkowe, które pakowano po dwa w metalowe skrzynki amunicyjne Patronenkasten o wymiarach 260 x 250 x 130 mm. Stosowano łuski mosiężne lub stalowe.

Przeciwpancerna 2 cm Panzergranatpatrone Leuchtspur (2 cm Pzgr.Patr.L’spur)

Długość naboju:
Długość pocisku:
Masa naboju:
Masa pocisku:
Masa ładunku wybuchowego:
Masa ładunku miotającego:

Prędkość wylotowa:

204 mm
85,25 mm
327 g
148 g
3 g fosforu
37 g Nz.R.P. (3-3/0,5)
plus pobudzacz 1 g Z.Schw.P. (schn)
lub 0,5 g Nz.Beil.P. (1,5-1,5/0,75)
780 m/s

Pełnokalibrowy pocisk przeciwpancerny 2 cm Pzgr.L’spur typu APHE-T z zapalnikiem dennym Boden-Innenzünder 2 cm i smugaczem.

Przebijalność jednorodnej płyty pancernej odchylonej o 30 stopni od pionu:

Odległość Przebijalność
100 m
500 m
1.000 m
20 mm
14 mm
9 mm

W przypadku płyty pionowej z odległości 500 m przebijalność pancerza wynosiła 24 mm.

Przeciwpancerna 2 cm Panzergranatpatrone 40 Leuchtspur (2 cm Pzgr.Patr. 40 L’spur)

Długość naboju:

Długość pocisku:
Długość rdzenia:
Średnica rdzenia:
Masa naboju:
Masa pocisku:
Masa rdzenia:
Masa ładunku miotającego:

Prędkość wylotowa:

ze smugaczem 203 mm
bez smugacza 186,5 mm
60 mm
42 mm
12 mm
285 g
100 g
62,2 g
48 g Nz.R.P. (2,2-2,5/0,5)
plus pobudzacz 0,04 g Nz.Beil. (18-0,3)
1010 m/s

Rdzeniowy pocisk przeciwpancerny 2 cm Pzgr. 40 L’spur typu APCR-T z rdzeniem wykonanym z węglika wolframu osadzonym w aluminiowym korpusie i umieszczonym w części dennej smugaczem.

Przebijalność jednorodnej płyty pancernej odchylonej o 30 stopni od pionu:

Odległość Przebijalność
100 m
500 m
40 mm
20 mm

Odłamkowa 2 cm Sprenggranatpatrone Leuchtspur (2 cm Sprgr.Patr.L’spur)

Długość naboju:
Długość pocisku:
Masa naboju:
Masa pocisku:
Masa ładunku wybuchowego:
Masa ładunku miotającego:

Prędkość wylotowa:

203 mm
85,75mm
294 g
115 g
6,2 g pentrytu
40 g Nz.R.P. (3-3/0,5)
plus pobudzacz 1 g Z.Schw.P. (schn)
lub 0,5 g Nz.Beil.P. (1,5-1,5/0,75)
850 m/s

Pocisk odłamkowy 2 cm Sprgr. L’spur typu HE-T z grubościennym korpusem wypełnionym ładunkiem wybuchowym pobudzanym głowicowym zapalnikiem uderzeniowym A.Z. 5045 lub 2 cm Kpf.Z. 45 lub 2 cm Kpf.Z. 46 i umieszczonym w części dennej smugaczem.

Ślepa 2 cm Platzpatrone (2 cm Pl. Patr.)

Długość naboju:
Masa naboju:
Masa ładunku miotającego:
202,5 mm
155 g
13 g Nz.R.P. (1,5-1,5/0,75)

Zastosowano drewniany pocisk 2 cm Holzgeschoß który rozpadał się podczas opuszczania lufy.

Szkolna 2 cm Exerzierpatrone (2 cm Ex.Patr.)

Do celów szkoleniowych stosowano makietę naboju w postaci jednorodnego metalowego odlewu połączonego z częścią denną. Miał on masę 295 g i długość 200 mm.

Podziękowania dla usera Grzesio z Forum dws.org.pl za pomoc przy zebraniu materiałów dotyczących tej pozycji.

Źródła:

Instrukcja L.Dv. 4402/2 „Die Munition der Flakartillerie – Teil 2 – Munition der Flak 30, 38 und des Flakvierling 38“, 1942 r.

Instrukcja M.Dv. 170,1 „Merkbuch über die Munition für die 2 cm Flak 30 und die 2 cm Flak 38“, 1944 r.

Terry Gander, Peter Chamberlain „Enzyklopädie deutscher waffen 1939-1945”, wyd. Motorbuch Verlag, 2006 r.

Peter Chemberlain, Hilary L. Doyle, Thomas T. Jentz „Encyklopedia of German Tanks in World War Two”, wyd. A&AP, 1978 r.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *