Historia konstrukcji:
Przyczepa Sd.Ah. 32 była używana przez siły zbrojne Niemiec.
Pełna nazwa:
Anhänger (1-achsig) für Munition (3,7 cm Pak) (Sd.Ah. 32)
Cena jednostkowa przyczepy tego typu wynosiła 668 RM.
Wersje:
Anhänger (1-achsig) für Munition (7,5 cm) (Sd.Ah. 32/1)
Anhänger (1-achsig) für Munition (s.Panzerbüchse 41)(Sd.Ah. 32/2)
Anhänger (1-achsig) für schwere Panzerbüchse 41 auf leichter Feldlafette (Sd.Ah. 32/3)
Dane techniczne w wersji przyczepy amunicyjnej Sd.Ah. 32:
| Liczba osi: Masa: Ładowność: Wymiary: Rozstaw kół: |
1 390 kg 390 kg 2.160 x 1.700 x 1.100 mm, prześwit 310 mm 1.446 mm |
Opis konstrukcji:
Przyczepa służąca do transportu amunicji – wersja bazowa Sd.Ah. 32 na skrzyni ładunkowej o wewnętrznych wymiarach 415 x 400 x 410 mm mieściła zapakowane w skrzynki 180 naboi przeciwpancernych oraz 36 odłamkowych do armaty przeciwpancernej 3,7 cm Pak, natomiast wersja Sd. Ah. 32/1 służyła do transportu zapakowanych w skrzynki 64 naboi do armaty czołgowej 7,5 cm Stu.K. 40.
Wersja Sd.Ah. 32/2 służyła do transportu ciężkiego karabinu przeciwpancernego s.Pz.B. 41 wraz z zapasem amunicji. Dla załadunku broni służyły rozkładane rynnowe metalowe rampy umocowane na zawiasach. Zapakowana w skrzynki amunicja znajdowała się pomiędzy kołami broni.
Wersja Sd.Ah. 32/3 służyła do transportu lekkiej odmiany ciężkiego karabinu przeciwpancernego s.Pz.B. 41 auf leichter Feldlafette wraz z podręcznym zapasem amunicji umieszczonym w 2 skrzynkach umocowanych do bocznych rur ramy(masa własna przyczepy 85 kg, całkowita ok. 260 kg).
Źródła:
Instrukcja D 618/1 „Anhänger (1achsig) für Munition (Sd. Ah. 32) – Gerätbeschreibung und Bedienungsanweisung (unvollständig)”, 1938 r.
Instrukcja D 600 „Anhaltswerte über Kraftfahrzeuge und Gerät”, 1940 r.
Horst Beiersdorf „Kfz-Anhänger der Wehrmacht 1935-1945”, seria wydawnicza „Waffen-Arsenal” Band 145, wyd. Podzun-Pallas-Verlag, 1994 r.
